انواع مو، آشنایی با نوع های مختلف مو

در بدن انسان سه نوع مو وجود دارد

1-    موهای ظریف و کرکی: در صورت و دست و پا و برخی نواحی دیگر به خصوص در بدن کودکان و بانوان می روید.
2-    موهای زبر و کوتاه: مانند موهای ابرو ومژه و موهای صورت (ریش و سبیل) و همچنین موهای داخل بینی
3-    موهای بلند و نرم: این نوع موها در سر و زیر بغل و برخی دیگر از نواحی بدن می رویند.

شکل طبیعی مو (نژاد مو)

شکل طبیعی موها برحسب نژاد و افراد متفاوت است ولی در صورت کلی به سه دسته موهای صاف و موهای مواج و موهای مجعد (فرفری) تقسیم می شوند.
جنس مو
علاوه بر تقسیم بندی مو به موهای طبیعی، موهای چرب و موهای خشک، موها را از نظر مقاومت می توان به سه دسته موهای نازک، موهای معمولی و موهای ضخیم تقسیم نمود.

قابلیت های مو

1-    قابلیت تحمل وزن:
یک تار مو می تواند حدود صدو پنجاه گرم وزن را تحمل کند.
2-    قابلیت کشش
چنانچه مویی کشیده شود معمولا حدود ده تا بیست و پنج درصد طول خود کش می آید.
3-    قابلیت جذب آب
چنانچه مو در آب یا هوای بسیاری مرطوب قرار گیرد حدود پنج تا پانزده درصد به قطر آن اضافه می شود.
4-    قابلیت رنگ پذیری
موها به واسطه رنگدانه ها و پیگمنت هایی که دارا هستند از استعداد رنگ پذیری بالایی نیز برخوردارند.
5-    قابلیت شکل پذیری
مو توسط پل های گوگردی که قبلاً توضیح داده شده قابلیت شکل پذیری بسیار بالایی را دارند.

قطر مو

به طور متوسط بین دو تا سه دهم میلی متر بوده و در بعضی افراد تا پنج دهم میلی متر یا کمی بیشتر نیز می رسد. البته قطر مو با طول عمر مو نیز تغییر پیدا می کند و معمولا در نوزادان و افراد مسن قطر مو کم و در سایر افراد معمولی می باشد.

تعداد مو

به طور متوسط هر انسان بالغ حدود دویست هزار تار مو بر روی سر دارد و حدود صدهزار تار موی دیگر نیز در سایر قسمت های بدن وجود دارد.
طول عمر و حیات مو
دوران حیات مو به طور نسبی بین دو ماه تا ده سال می باشد. ولی مژه ها عمر کوتاه تری بین شش تا هشت هفته دارند. هریک از ما روزانه حدود چهل تا پنجاه تار موی خود را از دست می دهیم که امری طبیعی است. مو پس از مرگ بلافاصله نمی افتد و معمولا در حدود هفتاد و پنج روز بین مرگ و افتادن آن فاصله زمانی وجود دارد. اگر مویی بیفتد چنانچه پیاز مو باقی مانده و از بین نرفته باشد موی جدیدی جای آن خواهد رویید که این موی تازه کاملا خصوصیات موی قبلی را خواهد داشت. معمولا در طول یک زندگی هفتاد و پنج ساله، حدوداً بین ده تا دوازده بار موها تجدید می شوند و برحسب بالا رفتن سن، این روند کندتر می شود. به طور کلی توانایی و امکان رویش موی تازه در مردها کمتر و در بانوان بیشتر است.

موهای چرب

در اطراف حفره ریشه غدد چربی متعددی وجود دارد که ترشح این غدد از دو جهت برای موها اهمیت دارد. اولا به صورت لایه نازکی روی ساقه مو را می پوشاند و آن را حفظ می کند. ثانیا به مو، چربی و درخشندگی می بخشد. چربی بیش از حد پوست باعث ریزش مو می شود. این چربی بیش از حد دو علت می تواند داشته باشد: 1- تحریک زیاد غدد چربی در اثر شستشوی روزانه مو با شامپو یا صابون 2- ناراحتی اعصاب می تواند موجب چربی بیش از حد مو باشد. از آنجایی که در انتهای هر ساقه مو یک غده چربی وجود دارد که با تولید چربی باعث چرب شدن مو می شود. بنابراین هرچه که تعداد مو بیشتر شود تعداد غده های چربی نیز بیشتر شده و در نتیجه مقدار چربی پوست سر نیز بیشتر خواهد شد. از طرف دیگر چربی روی موهای صاف بیشتر از موهای زبر و مجعد خود را نشان می دهد و در حقیقت موهای فر و مجعد باید خیلی چرب باشند تا چرب به نظر آیند. همچنین حرارت و رطوبت زیاد نیز می تواند تولید چربی را شدت بخشد. تغییرات هورمونی نیز همین نقش را دارند. آندروژن ها که هورمون های زنانه و مردانه می باشند می توانند غدد چربی را فعال کنند. فشارهای عصبی نیز باعث افزایش آندروژن در زنان و مردان می باشند و در نتیجه می توانند غدد چربی را فعال کنند. موی مردان نسبت به زنان ظریف تر می باشد و تعداد متوسط موهای مردان در هر سانتی متر مربع پوست سر سیصد و یازده تار مو می باشد. حال آنکه در زنان این نسبت به طور متوسط به دویست و هفتاد و هشت است و همین اختلاف علت دیگری برای چربی بیشتر پوست سر مردان نسبت به زنان است.
 

منبع: آموزشگاه آرایشگری مردانه در کرج